نوع مقاله : مقاله ترویجی
نویسندگان
1 دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد، خراسان، ایران.
2 دانشجوی دکتری علوم سیاسی گرایش مسائل ایران دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، سمنان، ایران.
چکیده
گفتمان امام خمینی با ایجاد زنجیرهی همارزی و مفصلبندی مناسب میان مفاهیم دینی و اسلامی حول دال مرکزی اسلام ناب، توانست به دالهای شناوری چون شهادت، جهاد، مستضعف، مستکبر و... هویت و تفسیری نوین از اسلام سیاسی ارائه داده و ترجمانی جدید از دینداری به جهان اسلام اعطا نماید. در این گفتمان هدف اصلی و کانونی، برپایی «حکومت الله» بوده و «قدرت» بر خلاف سایر گفتمانهای رایج مادی نه تنها هدف و غایت به شمار نمیآید بلکه ابزاری برای تحقق آمال الهی یعنی نجات محرومان و مستضعفان از چنگال مستکبران عالم قلمداد میشود. بر همین اساس رهبر فقید انقلاب اسلامی، با رویکردی وحدتانگیزانه و امتمحورانه، مرزهای ملی را در نوردیده و کوشید همهی مسلمانان را در برابر اسلامستیزان و مستکبران عالم برانگیزاند و از خواب غفلت بیدار نماید. امام خمینی به مثابهی کنشگر بیداری اسلامی به ساخت نقشها و سوژههای گفتمانی مبادرت ورزیده و با ساخت نمادهای معناداری نظیر «هفتهی وحدت»، «برائت از مشرکین» و «روز قدس»، کنشپذیران و بازیگران بیداری اسلامی را پدید آورد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Activists and submissive in the Islamic awakening, the discourse of Imam Khomeini
نویسندگان [English]
- Seyyed Hosein Athari 1
- Mahdi Abbasi Shahkooh 2
1 Associate Professor of Political Science, Ferdowsi University of Mashhad, Khorasan, Iran
2 Political Science PhD student orientation anymore Iran Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده [English]
Imam Khomeini discourse and articulation appropriate to establish a chain of equivalence between Islamic religious concepts around the central slab of pure Islam, could fluid signifiers such as martyrdom, jihad, weak, arrogant and political identity and a modern interpretation of Islam and a new interpretation of piety to grant the Muslim world. The primary purpose of establishing “divine government” and “power” Unlike other prevailing discourses goal of not only material but is not considered a tool for realizing the aspirations of poor and underprivileged people of God that saved the world from the clutches of arrogant considered. Accordingly, the late leader of the Islamic Revolution with people based approach, break national boundaries and swept all Muslims against Islamophobia and arrogant attempt to arouse and wake up the world. Imam Khomeini Islamic awakening in making roles as actors and subjects of the dialogue engage and build meaningful symbols such as “Unity Week”, “repudiation of polytheists” and “Quds Day” that created Islamic awakening passivity and emergence of new actors.
کلیدواژهها [English]
- Political Islam
- arrogance
- Imam Khomeini
- Islamic Revolution
- The Islamic awakening
- آبراهامیان، یرواند (1386)، ایران بین دو انقلاب از مشروطه تا انقلاب اسلامی، ترجمه کاظم فیروزمند، حسن شمسآوری و محسن مدیر شانهچی، تهران: نشر مرکز.
- اسپوزیتو، جان و جان وال (1390)، جنبشهای اسلامی معاصر (اسلام و دموکراسی)، ترجمه شجاع احمدوند، تهران: نشر نی.
- ازغندی، علیرضا (1386)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: نشر قومس.
- امام خمینی، سید روحالله (1386)، صحیفه امام، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
- امام خمینی، سید روحالله (1387)، ولایت فقیه (حکومت اسلامی)، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
- امیدی، علی و مهرداد رشیدی علویجه (1391) «نقش رسانههای جدید در انقلابهای جهان عرب (2012-2011)»، فصلنامه مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات، سال سیزدهم، شماره17.
- جمشیدی، محمد (1391) «مواجهه گفتمانی ایران و امریکا؛ از بیدار ی اسلامی تا اشغال وال استریت»، فصلنامه مطالعات جهان، شماره 3.
- حقیقت، صادق و سید محمدعلی حسینیزاده (1387)، «گفتمان»، رهیافت و روش در علوم سیاسی، تهران: سمت.
- خرمشاد، محمدباقر و نیما کیانی (1391) «تمدن اسلامی ـ ایرانی الهامبخش موج سوم بیداری اسلامی»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال نهم، شماره28.
- سعید، بابی (1379)، هراس بنیادین، ترجمه غلامرضا جمشیدیها و موسی عنبری، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
- سلطانی، علیاصغر (1383)، «تحلیل گفتمان به مثابه نظریه و روش»، فصلنامه علوم سیاسی، شماره 28.
- شیبانیفر، محمد حسن (1383) «بیداری اسلامی و موانع آن در اندیشه امام خمینی (ره)»، فصلنامه اندیشه انقلاب اسلامی، شماره 10.
- زارع، عباس (1379)، آخرین انقلاب قرن، قم: انتشارات معارف.
- عباسی اشلقی، مجید (1391) «بازتابهای معناگرایانه انقلاب اسلامی ایران بر اسلامگرایی در خاور میانه»، فصلنامه راهبرد، سال بیست و یکم، شماره62.
- فیلیپس و یورگنسن(1389)، نظریه و روش در تحلیل گفتمان، ترجمه هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
- کدی، نیکی (1390)، ریشههای انقلاب ایران، ترجمه عبدالرحیم گواهی، تهران: نشر علم.
- مارش، دیوید و جری استوکر(1388)، روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمه امیرمحمد حاجییوسفی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
- مرادی، حجتالله و مهدی بیات (1391) «نقش رسانه های نوین در روند انقلابها؛ مطالعه موردی موج بیداری اسلامی در کشورهای عربی»، فصلنامه عملیات روانی، شماره33.
- محمدی، مصطفی (1391) «تاثیرات بیداری اسلامی خاورمیانه و شمال آفریقا بر امنیت ملی ج.ا.ا ایران»، فصلنامه مطالعات بیداری اسلامی، شماره3.
- مصلینژاد، عباس (1391) «پیامدهای بیثباتی امنیتی بر موازنه قدرت در خاور میانه»، فصلنامه بینالمللی ژئوپلیتیک، شماره 27.
- نجفی، موسی (1391) «نظریهی بیداری اسلامی بر اساس اندیشه سیاسی مقام معظم رهبری»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال نهم، شماره 28.
- نیکو، حمید (1391) «بیداری اسلامی و چشمانداز اسلامگرایی در یمن» فصلنامه 15 خرداد، سال دهم، شماره33.
- هوارث، دیوید (1377)، «نظریه گفتمان»، ترجمه سید علیاصغر سلطانی، فصلنامه علوم سیاسی، سال اول، شماره 2 .
- ............ (1387)، قانون اساسی و مدنی، تهران: انتشارات کمالان.
- Laclau, Ernesto and Chantal Muffe (1985), Hegemony & Socialist Strategy: Towards a Radical Democratic Politics, London – Now York: Verso.