نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
استاد یارعلوم سیاسی، گروه علوم سیاسی ، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آیت الله بروجردی، بروجرد، ایران
چکیده
موج بیداری اسلامی که از ابتدای دهه ۲۰۱۰ بخش گسترده ای از جهان اسلام را دربرگرفت، سبب شد تا الگوهای جدید حکمرانی در کشورهای اسلامی توسط جریان های مختلف ارائه شود. متصلب ترین الگوی حکمرانی توسط جریان نوسلفی ارائه شده که پیامد رشد این دیدگاه بسط خشونت گرایی در کشورهای اسلامی بوده است. این خشونت گرایی آثار متفاوتی بر ابعاد مختلف امنیت در کشورهای اسلامی در عصر بیداری اسلامی داشته است که می توان آن را در قالب مفهوم امنیت انسانی مورد بررسی قرار داد. در این چارچوب، پرسش اصلی این پژوهش مطرح می شود که گسترش نوسلفی گری در دوران بیداری اسلامی چه تاثیری بر امنیت انسانی در کشورهای اسلامی داشته است؟ (مسئله) پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده و داده ها به روش کتابخانه ای جمع آوری شده است (روش). یافته های پژوهش نشان می دهد که با گسترش فعالیت جریان های نوسلفی در کشورهای اسلامی پس از خیزش های بیداری اسلامی وجوه مختلف امنیت انسانی در این کشورها در زمینه های اقتصادی، سلامت، امنیت فردی، امنیت سیاسی و امنیت زیست‌محیطی تضعیف شده است. از این رو رشد نوسلفی گری را می توان عنصر مهمی در تقابل با بیداری اسلامی و در قالب «پادبیداری اسلامی» مفهوم بندی کرد (یافته‌ها).
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Neosalafism and Human Security of Islamic Countries in Islamic Awakening Era
نویسندگان [English]
- Abdolmajid Seifi
- mahmood alipour gorji
Assistant Professor of Political Science, Department of Political Science, Faculty of Humanities, Ayatollah Borujerdi University, Borujerd, Iran
چکیده [English]
The recent wave of Islamic awakening, which has covered a large part of the Islamic world since the beginning of the 2010s, caused new models of governance in the Islamic countries. The most rigid model of governance has been presented by the Neosalafi movement, which has resulted in the development of violence in the Islamic countries. This violence has had different effects on different dimensions of security in the Islamic countries in the age of Islamic awakening, which can be analyzed in the form of the concept of human security. In this context, the main question of this research is that what effect did the spread of NeoSalafiism during the Islamic awakening have on human security in Islamic countries? (Issue). The research method in this research is descriptive-analytical and library and internet information collection tool (method). The results of the research show that the expansion of the activities of Neosalafi currents in Islamic countries after the Islamic awakening, various aspects of human security in these countries have been weakened in the fields of economy, health, personal security, political security and environmental security. Therefore, the growth of Neoalafiism can be conceptualized as an important element in weakening of Islamic awakening (Findings)
کلیدواژه‌ها [English]
- Islamic awakening
- Neosalifism
- Human Security
- Islamic world
- Violence
- پورحسن، ناصر و عبدالمجید سیفی (۱۳۹۴).گسترش نوسلفیسم و تاثیر آن بر اتحاد جهان اسلام، فصلنامه شیعه‌شناسی، ۱۳ (۵۲)، صص ۷-۳۴
- سیدباقری، سیدکاظم؛ حسنی، محمئ؛ ملاشفیعی، بتول (1393). آثار سیاسی و اجتماعی جریان‌های تکفیری بر عقب ماندگی کشورهای اسلامی، مجموعه مقالات اولین کنگره جهانی مبارزه با مخاطرات جریان‌های تکفیری، ج 6، صص ۳۰۷- ۳۲۳.
- سیدنژاد، سیدباقر (1389). سلفی‌گری در عراق و تأثیر آن بر جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه مطالعات راهبردی، ۱۳ (۱)، صص ۹۵-۱۲۲.
- محمدنیا، مهدی و محمود علیپور گرجی (۱۴۰۰). خیزش مجدد گفتمان راست افراطی در اروپا و تقابل با مسلمانان در عصر بیداری اسلامی ، فصلنامه علمی مطالعات بیداری اسلامی، ۱۰ (۴)، صص ۱۴۱-۱۶۷.
- مرادپور دهنوی، امیر حسین ( 1399). درآمدی برمراحل بیداری اسلامی در جهان اسلام، فصلنامه علمی مطالعات بیداری اسلامی، ۹ (۱۸)، صص 87-۱۰۶.
- نادری، احمد؛ طاقتی، علیرضا؛ منجی، محسن (1396). بررسی گفتمان فرقه‌گرایی داعش در سوریه، فصلنامه علمی مطالعات بیداری اسلامی، ۶ (۱) ، صص ۸-۲۳.
- Bayat, A. (2013). Post-Islamism: The Changing Faces of Political Islam. Oxford University Press
- Belloni, R. and Costantini, I. (2019). From liberal statebuilding to counterinsurgency and stabilization: the international intervention in Iraq. Ethnopolitics 18(5): 509–525.
- Brechenmacher, S. (2019). Stabilizing Northeast Nigeria after Boko Haram, Washington: Carnegie Endowment for International Peace.
- Chattu, A. & Reddy, O. (2019). Global health diplomacy fingerprints on human security. Int J Ment Health Syst.10 (21). doi: 10.4103/ijpvm.IJPVM_11_19.
- Clausen, M. (2021). Providing security in Iraq – what do Iraqis think? DIIS Policy Brief.
- Gasper, D. (2005). Securing Humanity: Situating Human Security as Concept and Discourse, Journal of Human Development, 6(22), pp. 221 – 245.
- Hayes, K., Blashki, G., Wiseman, J. (2018). Climate change and mental health: risks, impacts and priority actions. Int J Ment Health Syst, 12 (28), https://doi.org/10.1186/s13033-018-0210-6
- Peoples, C. and Vaughan-Williams, N. (2010). Critical Security Studies: An Introduction, London: Rutledge.
- Rob B. (2020). Managing Famine Risk: Linking Early Warning to Early Action, London: Chatham House.
- Tirmizi, A. (2021). Runaway Women in Post-Taliban Afghanistan, Stanford: Stanford University Press.
- Tokmajyan, Armenak (2020). How Southern Syria Has Been transformed Into a Regional Powder Keg, Carnegie Middle East Center, 14 July, https://carnegie-mec.org/2020/07/14/how-southernsyria-has-been-transformed-into-regional-powder-keg-pub-82202, accessed 19 April 2021.
- Walid, N. (2021). Will the Security Crisis in Southern Syria Spark a New Revolution, London: Chatham House.
- Vivekananda, J. Wall, M., Sylvestre, F. and Nagarajan, C. (2019). Shoring up Stability, Berlin: Adelphi.
)