نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش اموخته ی دکتری تخصصی علوم سیاسی ( گرایش مسائل ایران) ،واحد کرمانشاه ، دانشگاه ازاد اسلامی ، کرمانشاه، ایران.

2 استادیار گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، واحد کرمانشاه ، دانشگاه ازاد اسلامی ، کرمانشاه ، ایران.

3 استاد یار گروه حقوق و علوم سیاسی ، واحد کرج ، دانشگاه ازاد اسلامی ، کرج ، ایران .

چکیده

سیاست خارجی ایران در محور تحت نفوذ بعد از بحران در دو کشور عراق و سوریه، بیشتر دارای ماهیتی تدافعی- امنیتی و عمل گرایانه بوده است. اما واکنش های به وجود امده در دو کشور فوق ذکر از طرف دیگر قدرتهای ذی نفوذ این سیاست را به چالش طلبیده است.لذا اتخاذ استراتژی طرح شده برای حل این تناقض ،مسئله طرح شده در این پژوهش می باشد( مسئله ). نگارنده برای اثبات فرضیه ی خود از روش کیفی- تفسیری با رویکرد توصیفی – تحلیلی بهره جسته است ( روش ). بنظر می رسد ایران برای پیشگیری از تغییرات ناخواسته در سیستم موازنه منطقه ای که ممکن است جایگاه فعلی ایران را به مخاطره اندازد و با تاکید بر حفظ منافع ملی، سعی نموده بسیار فعال تر از گذشته در منطقه ی بحران حاضر شده و با بهره گیری از سیاست خارجی تدافعی - امنیتی و در عین حال فعال ، تلاش نموده تا جایگاه منطقه ای خود را حفظ و تثبیت و در مقاطعی تقویت نماید ( فرضیه ) . رویکرد سیاست خارجی ایران نسبت به هر دو بحران فوق ذکر با تاکید بر بیداری اسلامی در این دو کشور ، کاملاًواقع بینانه، عمل گرایانه ، امنیتی و مبتنی بر منافع ملی بوده است (یافته ها ) .

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The strategy of the Islamic Republic of Iran towards the axis countries under the influence in the Islamic worldFrom the perspective of defensive realism (analysis of the Iraq-Syria crisis)

نویسندگان [English]

  • mohsen jamshidi 1
  • shahram fattahi 2
  • mer ebrahim sedeegh 3

1 PhD student in Political Science (Iran), Kermanshah Branch, Islamic Azad University, Kermanshah, Iran .

2 Assistant Professor, Department of Political Science and International Relations, Kermanshah Branch, Islamic Azad University, Kermanshah, Iran.

3 Assistant Professor, Department of Law and Political Science, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.

چکیده [English]

Iran's foreign policy on the axis of influence after the crisis in Iraq and Syria has been more defensive-security and pragmatic in nature. However, the reactions in the two countries mentioned above have been challenged by the influential powers on the other hand. Therefore, adopting a strategy designed to resolve this contradiction is the issue raised in this study (issue). The author has used a qualitative-interpretive method with a descriptive-analytical approach to prove his hypothesis (method). It seems that Iran has tried to be much more active in the crisis zone than before in order to prevent unwanted changes in the regional balance system, which may jeopardize Iran's current position, and by emphasizing the protection of national interests. Defensive-security and at the same time active foreign policy has tried to maintain and stabilize its regional position and strengthen it at times (hypothesis). Iran's foreign policy approach to both crises, emphasizing the Islamic awakening in these two countries, is completely realistic, pragmatic, security and based on national interests, in order to prevent the penetration of the crises of these two countries to Iran and To maintain and expand its national-political interests in the crisis zone (findings).

کلیدواژه‌ها [English]

  • The Islamic world
  • the axis under influence
  • defensive realism
  • national interests
  • Iran'
  • s foreign policy
  1. احدی، محمد (۱۳۸۷). جغرافیای امنیتی کشورهای هم‌جوار، تهران، مرکز آموزشی و پژوهشی شهید صیاد شیرازی.
  2. احمدی، حمید، قربانی، فهیمه (۱۳۹۳). تأثیر بحران سوریه بر روابط ایران و ترکیه، فصلنامه روابط خارجی، سال ششم، شماره سوم.
  3. احمدیان، قدرت و نوری اصل، احد (۱۳۹۴). تحولات سوریه؛ دولت درمانده و بازیگران خارجی، مطالعات سیاسی، شماره ۳۰.
  4. اسدی، علی‌اکبر (۱۳۹۱). بحران سوریه و تأثیر آن بر بازیگران و مسائل منطقه‌ای، فصلنامه مطالعات راهبردی جهان اسلام، سال سیزدهم، شماره ۵۰.
  5. برزگر، کیهان (۱۳۸۶). سیاست خارجی ایران در عراق جدید، تهران، مرکز پژوهش‌های استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام.
  6. برزگر، کیهان (۱۳۸۸). سیاست خارجی ایران از منظر رئالیسم تهاجمی و تدافعی، فصلنامه بین‌المللی روابط خارجی، سال اول، شماره اول.
  7. ترابی، قاسم و محمدیان، علی (۱۳۹۴). تبیین سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال بحران سوریه از منظر واقع‌گرایی تدافعی، فصلنامه سیاست پژوهی، دوره دوم، شماره ۳.
  8. ثقفی عامری، ناصر (۱۳۸۵). عراق جدید، تغییرات ژئوپلتیک، با ترجمه: پیروز ایزدی، فصلنامه راهبرد، شماره ۳۹.
  9. جعفری ولدانی، اصغر و نجات، سیدعلی (۱۳۹۲)، بررسی نقش و جایگاه جمهوری اسلامی ایران در بحران سوریه، فصلنامه پژوهش‌های سیاسی، سال سوم، شماره ۸.
  10. جمشیدی، محسن و صدیق، میر ابراهیم و بسطامی، محمود (۱۴۰۰). استراتژی دو قدرت بزرگ منطقه‌ای (جمهوری اسلامی و عربستان سعودی) در حوزه سیاست‌گذاری خارجی و تروریسم در منطقه تحت نفوذ خود، فصلنامه علمی مطالعات بیداری اسلامی، سال دهم، شماره اول (پیاپی ۱۹)، بهار.
  11. دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (۱۳۸۷). بررسی ابعاد مختلف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، ماهنامه دانشگاه تهران، شماره ۶۷.
  12. دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (۱۳۹۰). نو واقع‌گرایی و سیاست خارجی ایران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت خارجه.
  13. سجادپور، سید محمدکاظم (۱۳۸۳). ایران و بحران بین‌المللی عراق، فصلنامه سیاست خارجی، شماره ۷۲.
  14. عزتی، عزت‌الله و نانوا، سهیلا (۱۳۹۴). سیاست خارجی ایران و چالش‌های فرا روی ایران با تغییر ساختار سیاسی عراق، فصلنامه پژوهش هاسی سیاسی و بین‌المللی، سال ششم، شماره بیست و چهارم.
  15. عزتی عزت‌الله (۱۳۸۱). تحلیلی بر ژئوپلتیک ایران و عراق، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی.
  16. فرزندی، عباسعلی (۱۳۹۱). اهمیت راهبردی سوریه برای ایران، ماهنامه پیام انقلاب، شماره ۶۲.
  17. کریمی، علی و گرشاسبی، رضا (۱۳۹۴). ماهیت سیاسی جریان‌های تکفیری سوریه، فصلنامه مطالعات ملی، شماره ۶۳.
  18. کوهکن، علیرضا و تجری، سعید (۱۳۹۳). بحران سوریه و سیاست منطقه‌ای عربستان سعودی، فصلنامه پژوهش‌های راهبردی سیاست، سال سوم، شماره ۱۰ (شماره پیاپی ۴۰).
  19. متقی، ابراهیم و سعیدی، ابراهیم (۱۳۹۴). بررسی سیاست خارجی ایران در قبال بحران سوریه، فصلنامه پژوهش‌های سیاسی و بین‌المللی، سال ششم، شماره بیست و چهارم.
  20. مشیرزاده، حمیرا (۱۳۸۹). تحول در نظریه‌های روابط بین‌الملل، تهران، انتشارات سمت.
  21. نجات، سیدعلی (۱۳۹۳). رویکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال تحولات نوین خاورمیانه، فصلنامه سیاست، سال اول، شماره چهارم.
  22. نجات، سیدعلی (۱۳۹۳). راهبردهای جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در قبال بحران سوریه، فصلنامه سیاست خارجی، سال ۲۸، شماره ۴.
  23. نعمت پور، محمد (۱۳۹۳). داعش: سلفی های امروز، روزنامه صبح ایران، روژان، سال بیستم، شماره ۲۹۳۰.
  24. نیاکویی، سید امیر و بهمنش، حسین (۱۳۹۱). بازیگران معارض در بحران سوریه: اهداف و رویکردها، فصلنامه روابط خارجی، شماره ۴.
  25. نظری، علی‌اشرف (۱۳۹۴). تروریسم جهش‌یافته و ظهور تهدید بنیادین، مطالعه داعش، فصلنامه حبل‌المتین، شماره ۱۲.
  26. رهبری، مهدی (۱۳۹۳). داعش و چرایی موفقیت در عراق، وبلاگ www.mehdirahbari.com
  27. Eisenstadt, M., Knights, M. and Ali, A (2011). Iran’s influence in Iraq: Countering Tehran’s whole-of-government approach.
  28. El-Hokayem,Emile (2007).Hizballah andSyria:outgrowing the proxy Relationship,the Washington Quarterly,30(2).
  29. Bob Bongers (2013).Iran’sforeign policy towards post-invasion Iraq,journal of politics and international studies,vol.8,2012/2013.
  30. Larrabee,F.stephen and Nader,Alireza(2013).Turkish-Iranian relations in changing middle East,national Defense Research Institute(RAND).
  31.  Hentov,Elliot(2011).Iran’s unwanted revolution,foreign policy.
  32. Jubin M.Goodarzi(2013).Syria and Iran:Alliance Cooperation in a changing Regional Environment,Ortadogu Etutleri,Volume 4,No 2.
  33. Mearsheimer,john J(2001).The Tragedy of Great Power Politics,New York:Norton.
  34. Waltz,Kenneth H(1979).Theory of International Politics,NewYork:Randon House.
  35. -n Beehner,Lionel(2006).Iraq’s Meddle Some Neighbors Council on Foreign Relations.