سلفیه جریانی است که ریشه در قرون اولیه اسلامی و مذهب حنبلی دارد اما تأسیس واقعی آن توسط ابن تیمیه حرانی در قرون هفتم و هشتم هجری صورت گرفته است. این جریان اعتقاد دارد باید از نسل‌های اولیه مسلمانان تقلید محض داشته باشد تا به اسلام حقیقی دست یابد. در تحقیق پیش رو آثار دو تن از اندیشمندان بزرگ سلفیه یعنی ابن تیمیه و رشید رضا در راستای هدف تبیین رابطة بین اندیشه‌های سلفی این دو و تمایلات عرب گرایانة آنان مورد بررسی قرار گرفت. این موضوع به ویژه از این جنبه بسیار پر اهمیت است که این روزها اظهار نظرهای نژادپرستانه‌ای از سوی مقامات دینی کشور سعودی علیه ایرانیان صورت گرفته است. در این تحقیق این نتیجه به دست آمد که اندیشه‌های جریان سلفی تنها اجرای اسلام واقعی را مد نظر نداشته بلکه به نظر می‌رسد آنان اسلام سلف را به صورت نوعی اسلام عربی مورد توجه قرار داده و خلوص اسلام را به صورت غیرمستقیم و تا حدی به خلوص ملی یا نژادی عرب مرتبط نموده‌اند. به گونه‌ای که آنان معتقدند اسلام زمانی به انحراف رفت که در آن عجمی‌ها دست بالا را یافتند.
A study of the relationship between salafiyah and radical nationalism
نویسندگان [English]
Seyyed Amir Mousavi
PhD in History of Islam, University of Isfahan
چکیده [English]
Slafiyah is a current among Muslims that has roots in the earliest centuries of Islam and Hanbali religion, but its real formation made by Ibn-Taimiyah Harrani in the seventh and the eighth century after Hijrah. This current believes that they should have an exact imitation from the earliest generations of Muslims to perform true Islam.
In this research the writings of two main think makers of Salafiyah: Ibn-Taimiyah and Rashid Ridha for the goal of explaining the relationship between their thoughts and Arab national tendency. This area of research is especially important because there have been some racialist remarks from Saudi clergy against Iran nowadays.
the result has been gained that those Salafi thoughts has not targeted the performance of true Islam only, but it seems that it has paid an special attention to a kind of Arabic Islam has related the purity of Islam to the purity of Arab race or nation so that they believe Islam only deviated when Ajams overcame Arab.
ابتدای صفحه