محمد امین حضرتی رازلیقی؛ مهدی جاودانی مقدم؛ سید مهدی صالحی خوانساری
دوره 10، شماره 3 ، آذر 1400، ، صفحه 129-155
چکیده
دولتهای خاورمیانه به ویژه نظامهای پادشاهی همواره با بحرانهای گوناگون نظیر مشروعیت روبرو بودهاند. بیثباتی داخلی و ناآرامیهای منطقهای از مظاهر این بحرانها بوده است و بحران کرونا به تعمیق ...
بیشتر
دولتهای خاورمیانه به ویژه نظامهای پادشاهی همواره با بحرانهای گوناگون نظیر مشروعیت روبرو بودهاند. بیثباتی داخلی و ناآرامیهای منطقهای از مظاهر این بحرانها بوده است و بحران کرونا به تعمیق این بحرانها در سطوح گوناگون میانجامد.(مسئله)؛ مقاله حاضر با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با گردآوری دادهها از منابع کتابخانهای و اینترنتی (روش)، درصدد پاسخگویی به این پرسش است که بحران کرونا چگونه مناسبات قدرت و کیفیت حکمرانی را در نظامهای سیاسی خاورمیانه متحول نموده و پیامدهای احتمالی آن کدام است. به نظر میرسد بحرانهای پیشینی دولتهای خاورمیانه تحت تأثیر بحران جهانی کرونا در سطوح اقتصادی، سیاسی و اجتماعی تشدید شدهاند و در یک معنا بحران کرونا به تشدید محیط بحران کشورهای خاورمیانه انجامیده است.(فرضیه)؛ به منظور اثبات صحت فرضیه مذکور، مقاله جاری پس از پرداختن به بحرانهای هویت، مشروعیت، مشارکت، نفوذ و همگرایی در جهان اسلام، شرایط پیش و پس از کرونا را در این جوامع تشریح و تأثیر بحران کرونا را بر ساختارهای داخلی، مناسبات قدرت و تعاملات خارجی این کشورها بررسی میکند. یافتههای تحقیق حکایت از آن دارد که بحران کرونا در کنار سایر متغیرها احتمالا به تقویت اقتدارگرایی در نظامهای پادشاهی، گسترش گرایشات ناسیونالیستی، تعمیق شکاف دولت-ملت و افزایش شکاف دولتهای غنی و فقیر در خاورمیانه میانجامد (یافتهها).